Playlist 25 September 2020 - Filmmuziek

Beste MedeDraaiers,

Wie ooit een hunebed gezien heeft, zal zich zeker hebben afgevraagd hoe daarop geslapen moest worden. Schots en scheef leunen de stenen tegen elkaar, met hier en daar enorme gaten en kieren ertussen. Een ongeriefelijker slaapplaats is nauwelijks voor te stellen. Het is keihard, steenkoud, en hobbeliger dan een Belgische kasseienweg. Noodgedwongen sliepen de meeste mensen daarom nog staande. Vreemd genoeg heeft het tientallen eeuwen geduurd voor er behoorlijke matrassen op de markt kwamen die een redelijke nachtrust op de inmiddels archaïsche hunebedden mogelijk maakten. Maar toen was het al te laat : lattenbodems, box-springs en spiraalbodems, belegd met matrassen van polyether, koudschuim, pocketvering, kapok, lucht, kamelenhaar, of zelfs water hebben de hunebedden tot winkeldochters gemaakt, die vooral in het noordoosten van ons land in groten getale door radeloze beddenverkopers in de bossen gedumpt zijn. Een triest voorbeeld van een uitvinding die te vroeg was, eerst het hunebed, pas veel te laat de bijpassende matras. Iets dergelijks, maar dan in een geslaagde versie, zien wij in de muziek. Al in de vroege middeleeuwen werd er filmmuziek geschreven die eeuwenlang op de plank bleef liggen, tot het pas vele eeuwen later met succes een toepassing vond als ondersteuning van filmbeelden. De vraag naar deze soort muziek is intussen zelfs zo groot dat filmmakers, tot genoegen van PlaatjesDraaiers, steeds vaker hun toevlucht moeten nemen tot bestaande popmuziek om hun schepping van muzikale bijstand te voorzien.

Wie zich voor de spiegel staat te scheren, in een lift stapt, door een onverlichte gang loopt, of deelneemt aan het verkeer, hoort daar nooit onheilspellende muziek bij, terwijl al deze handelingen toch tot catastrofale rampspoed zouden kunnen leiden. Tijdens filmkijken kunnen wij ons door de angstaanjagende muziek die het aanstaande slachtoffer niet hoort, maar wij wel, al vast voorbereiden op een doorschietend scheermes, een bodemloze lift, een onvoorziene aframmeling, of een met sirene en zwaailicht voortspoedende en daarom spookrijdende brandweerauto op onze weghelft. Puristen die realiteit in films op prijs stellen gruwen van deze te nadrukkelijk gestuurde emoties, terwijl anderen zich met genoegen en vol overgave laten meeslepen om zich willoos in het verhaal te verliezen. Om de verschillende filmliefhebbers niet weg te jagen moet filmmuziek zo onopvallend zijn dat de luisteraar het niet bewust opmerkt, maar wel het effect ervan ondervindt. Hoort hij de muziek wel, dan spreken wij niet van filmmuziek, maar van een muziekfilm. Gisteravond luisterden wij alert en met gespitste oren naar de volgende Plaatjes die wij soms onbewust eerder hoorden, maar toch niet kenden :

 Elton John  -  Pinball wizard (Tommy) -  1975  -  Pierre

Miles Davis  -  L’ascenseur pour l’echafaud  -  1958  -  Erik M

Dennis Lloyd  -  Leftovers  -  2017  -  Juanita

Frank Zappa  -  Magic fingers (200 motels)  -  1971  -  Harry

Annie McEnroe  -  Dream operator (True stories)  -  1986  -  Kees

Toots & Maytals  -  Pressure drop (The harder they come)  -  1972  -  Andre S

Yardbirds  -  Stroll on (Blow up)  -  1966  -  Jan

Bird York  -  In the deep (Crash)  -  2004  -  Mirjam

Horst Krause  -  Schultze gets the blues  -  2003  -  Andre V

Nancy Sinatra  -  You only live twice  -  1967  -  Irene

 Dick Dale  -  Misirlou (Pulp fiction)  -  1963  -  Pierre

Billy Holiday/Louis Armstrong  -  The blues are brewing (New Orleans)  -  1947  -  Erik M

Jack Savoretti  -  Only you  -  2016  -  Juanita

David Bowie  -  Underground (Labyrinth)  -  1986  -  Harry

Jefferson Airplane  -  Somebody to love (A serious man) -  1967  -  Kees

Johnny Thunder  -  I’m alive (Misbehaviour)  -  1969  -  Andre S

Beatles  -  A hard day’s night  -  1964  -  Jan

Alberto Iglesias  -  Talk to her (Hable con ella)  -  2002  -  Mirjam

Sixto Rodriguez  -  Like Janis (Sugarman)  -  2012  -  Andre V

Eddie Vedder  -  Guaranteed (Into the wild)  -  2007  -  Irene

Sting  -  Shape of my heart (Leon)  -  1994  -  Pierre

Dramatics  -  Whatcha see Is Whatcha Get (WattStax)  -  1973  -  Erik M

Alt J  -  Taro  -  2012  -  Juanita

Laurens van Rooyen  -  Rembrandt  -  1991  -  Harry

Simon & Garfunkel  -  Sound of silence (The graduate)  -  1967  -  Kees

Quincy Jones  -  Ironside  -  1971  -  Andre S

Los Shakers  -  Only you  -  1965  -  Jan

Yann Tiersen  -  Amelie  -  2001  -  Mirjam

Franz Ferdinand  -  Jacqueline  -  Andre V

Bert Kaempfert  -  Living it up (Kapitein Zeppos)  -  1963  -  Irene

Meer nog dan andere muziek spreekt filmmuziek voor zichzelf, zodat de Draaiers er zelf weinig aan toe te voegen hadden en wij maar liefst 30 nummers hebben kunnen Draaien. Wij werden verrast, raakten meegesleept en ontroerd, of plooiden het gelaat tot een glimlach bij de snelle aaneenschakeling van de emoties die over ons werden uitgestrooid. In een enkele stemronde bleek Irene de Wisseltrofee te bemachtigen voor Eddie Vedder met Guaranteed, uit de film Into the wild. Op 9 oktober Draaien we opnieuw Plaatjes, met als thema : Vakantie. Maar eerst zien wij elkaar wellicht op zaterdag 3 oktober bij Pop op het Doek. Tot dan graag.

Groet,  Kees