Beste Muziekvrienden,
Als je dat zou willen, kun je dag en nacht dromen. Tijdens een dagdroom mag je fantaseren wat je wilt. De wereld redden bijvoorbeeld, of van gedachten wisselen met Timothy Leary en Wernher von Braun, vliegen zonder vliegtuig, praten met dieren, voorgoed Olrik, Rastapopoulos, Krimson, en Blofeld verslaan, ruimtestations als luchtkastelen bouwen, een nieuwe wereldreligie stichten, een eigen atoombom ontwikkelen, of het woord vinden dat alle andere woorden overbodig maakt. Het kost allemaal geld noch moeite, zodoende kunnen de ambities stevig zijn, maar de gevolgen meestal gering. Dus de wereld smeult door, de Grote Geleerden zijn dood, wij blijven met onze poten in de klei staan, eten vlees, Olrik en andere booswichten blijken onuitroeibaar, de ruimte is een schroothoop, geld is heilig, een eigen atoombom geeft meer last dan gemak, en woorden vermenigvuldigen zich als konijnen. Deze holle, utopische dagdromen sturen wij zelf, maar hoe anders gaat dat tijdens de slaap. Futloos en afgemat door lasten en plichten leggen wij rond middernacht hoofd en lijf te rusten en geven ons over aan wat komen gaat. In de stille duisternis passeren de dagelijkse beslommeringen opnieuw de revue, maar in een vreemder verschiet dan enkele uren eerder. Langzaam dooft het verstand en raakt de slaper verzeild in een film waarin hij zowel improviserend hoofrolspeler als stuurloze regisseur moet zijn. Alles wat het leven bij dag overzichtelijk en voorspelbaar maakt, verdwijnt. Ruimte, tijd, soms zelfs de zwaartekracht, bestaan niet meer. Niet alleen daken en bergtoppen, maar zelfs verre planeten kunnen met een simpele gedachtesprong bezocht worden. De klok in de kamer wijst misschien 01.23 uur of 04.56 uur, maar de dromer is in alle tijden en overal, en probeert zich manmoedig (M/V) een weg door zijn nachtelijks terugkerend, maar desondanks altijd raadselachtig en soms angstaanjagend universum te banen, hopend op een goede afloop. Dat kan de zoemende wekker zijn, de aandrang van een volle blaas, of het betreden van het gelukzalige niets, waaruit hij enkele uren later verkwikt en ontspannen ontwaakt, verlangend naar de nieuwe dag. Verlangend naar meeslepende droomPlaatjes hoorden wij gisteravond dit :
Metallica - Enter sandman - 1991 - Harry
Gary Wright - Dreamweaver - 1975 - André S
Annie Lennox - No more I love you’s - 1995 - Bert
Dave & Pjotr - Girl from Ipanima - 2021 - Dave
Chordettes - Mr. Sandman (live 1958) - 1954 - Vera
Doors - Ghost song - 1978 - Erik B
Elton John & Dua Lipa - Cold heart - 2021 - Juanita
Everly brothers - All I have to do is dream - 1960 - Joke D
Moby - Dream about me - 2005 - Kees
Lovin’Spoonful - Daydream - 1965 - Jan
Jerry Butler - Stop steppin’on my dreams - 1972 - Erik M
Al Green - A change is gonna come - 1999 - André V
3 Js - Wat is dromen - 2010 - Mirjam
Dj Jazzy Jeff - A nightmare on my street - 1988 - Harry
Status Quo - Technicolor dreams - 1968 - André S
2 Unlimited - Nothing like the rain - 1994 - Bert
Pink Floyd - Julia dream - 1968 - Dave
Ella Fitzgerald & Louis Armstrong - Dream a little dram of me - 1956 - Vera
Kontra K - Traume - 2015 - Erik B
Son Mieux - Luxury of Quarantine - 2020 - Juanita
Monkees - Daydream believer - 1968 - Joke D
Roxy Music - In every dreamhome a heartache (live 2019) - 1973 - Kees
Wallace Collection - Daydream - 1969 - Jan
Jimi Hendrix - Rainy day dream away - 1968 - Erik M
Bob Dylan - Series of dreams - 1991 - André V
Cranberries - Dreams - 1993 - Mirjam
In een goedgevuld Draaizaaltje hoorden wij gisteravond 26 dromen, dagdromen, en nachtmerries uiterst gevarieerd bezongen worden. Diepe indruk maakten niet alleen in 1958, maar ook nog steeds in 2021 de Chordettes met hun verbazingwekkend perfecte live versie van Mr. Sandman, Al Green, die met zijn bewerking van A change is gonna come alle andere uitvoeringen overbodig maakte, en Status Quo, die met het bijna vergeten Technicolor dreams bijna vergeten herinneringen reactiveerde. Maar de Gouden Wisselschijf ging toch echt naar Erik M voor de slechts bij de liefhebber bekende Jerry Butler met Stop steppin’ on my dreams. Zowel muzikaal als sociaal was het gisteravond weer een geslaagde bijeenkomst, zoals wij hopelijk opnieuw zullen beleven op 12 november, wanneer wij het thema Ruimte zullen behandelen. Maar eerst is er vanavond in de Dirk Smitsstraat nog een optreden van de Grand Canyon Divers, die een keuze uit hun door veel bekende bands gecoverde greatest hits zullen laten horen. En op vrijdagavond 29 oktober draait er in het kader van Schrikkelvrijdagmuziekfilmavon
Groet, Kees
Geen opmerkingen:
Een reactie posten