Playlist 26 juni 2020 - Holland Pop 1970

In 1970 was iedereen jong. Grammofoonplatenwinkels en hippe kleding boutiques rezen als paddenstoelen uit de grond en bedienden hun steeds welvarender jeugdige klandizie. In tegenstelling tot de popmuziek, waarin rond 1970 veel nieuwe artistieke hoogtepunten werden bereikt, bleek de kledingmode en de vormgeving van gebouwen, meubelen, behang, en allerlei andere gebruiksvoorwerpen tot een bedenkelijk niveau af te glijden. Grote denkers als Ad Visser, Kees Schilperoort, en Anton Constandse zochten de verklaring in het feit dat popmuziek gemaakt werd door eigentijdse jongeren, terwijl vormgevers, architecten, en modekoningen vaak al decennia lang aan het werk waren en de ontwikkelingen vermoeid, geforceerd en dus tevergeefs trachtten bij te benen. De glanzende toekomst stak het duistere verleden de loef af.

Jong was hip, ouderdom en aftakeling waren bijna onzichtbaar geworden en hadden een slechte reputatie, want werden  voornamelijk aangetroffen onder wereldlijke en kerkelijke gezagsdragers, die niet alleen hypocriet, arrogant, dom, en kortzichtig geoordeeld werden, en dus hun invloedrijke positie onterecht en onverdiend bekleedden, maar bovendien de oorlog hadden meegemaakt en daarom slecht ter been waren zodat met grote vanzelfsprekendheid de schaarse zitplaatsen in het volgepakte openbaar vervoer door hen werden opgeëist. Op straat was overal het onsmakelijk geklapper van slecht passende kunstgebitten hoorbaar. Grijzend en brillend zaten leeftijdloze onderwijzers achter hun op een podiumpje geplaatste tafel de hele dag autoritair te wezen en te kettingroken. Ook ouders hadden geen leeftijd, maar waren er altijd geweest en zouden er altijd zijn. 

Rouwdrukwerk dat soms in de ouderlijke brievenbus werd aangetroffen leek vanuit een ander universum verzonden te zijn. De dood bestond alleen als het romantische einde van pophelden. Behalve ouden van dagen zelf, die natuurlijk niet anders konden, wilde niemand oud zijn.

Op het Holland Pop Festival in 1970 werd met drugs, bloot, en vooral veel muziek de bevrijding van de jeugd gevierd, en terloops meteen ingeleverd voor grenzeloos consumeren.  De prachtmuziek uit die tijd vierden wij gisteravond met de volgende Plaatjes :

• The Flock  -  Tired of waiting  -  1969  -  Harry
• Taste  -  Sinner boy  -  1970  -  Eric L
• It’s a beautiful day  -  Hot summer day  -  1969  -  Andre S
• Robert Jan Stips  -  Memories are new IV  -  2019  -  Jan
• Byrds  -  Jesus is just allright  -  1970  -  Kees
• Alison Moyet  -  Invisible remastered  -  1983  -  Juanita
• Tamalone  -  Answers  -  1979  -  Marit
• Pink Floyd  -  Money  -  1973  -  Ramon
• Dr.John  -  Walk on guilded splinters (VPRO Piknik)  -  1970  -  Erik M
• Pink Floyd  -  See Emily play  -  1967  -  Karin

• Country Joe and the Fish  -  Vietnam song  -  1965  -  Harry
• Pink Floyd  -  a saucerful of secrets  -  1968  -  Andre S / Pierre
• Barry Ryan  -  Kitsch  -  1970  -  Jan
• Family  -  Weaver’s answer  -  1969  -  Kees / Manfred
• Hall and Oats  -  Family man  -  1983  -  Juanita
• Pink Floyd  -  Comfortably numb  -  1979  -  Marit
• Pink Floyd  -  High hopes  -  1994  -  Ramon
• Art ensemble of Chicago  -  Theme de Yoyo  -  1970  -  Erim M
• Jethro Tull  -  Living in the past -  1972  -  Karin

Exact vijftig jaar na de openingsavond van het Holland Pop Festival Draaiden de Plaatjes weer in de Dirk Smitsstraat. Tien liefhebbers tartten de klamme hitte en verzamelden zich in ons vertrouwde zaaltje. Technische problemen werden als de bliksem door Harry verholpen waarna onder het genot van fikse appelvlaaipunten ( ook van Harry ) het Draaien kon beginnen. Welke muziek aan bod zou komen lag met dit thema voor de hand. Pink Floyd kwam zelfs drie keer aan bod, The Byrds, dr.John, It’s a beautiful day, en Country Joe plezierden ons zeer, maar verrasten niet. Dat deden wel the Flock, Tamalone, Barry Ryan, Taste, en vooral the Art ensemble of Chicago. 

 

Het was weer pre-coronisch druk, er werden veel langere nummers geDraaid, er moest veel worden bijgepraat, en technische problemen beperkten het aantal geDraaide tracks tot slechts 19. Gelegenheid om de virtuele muzikale inbreng van verhinderde Draaiers te laten horen was er daardoor helaas niet. Na een lange, en verwarrende stemming bleek de Gouden Wisselschijf te moeten worden gedeeld door Eric L, voor het meeslepende Taste, en Erik M, voor het moeilijk toegankelijke, maar gaandeweg magnetiserende Art ensemble of Chicago. Onze volgende samenkomst zal zijn op 10 juli, het te behandelen verrassende thema : Voeten.