Beste Plaatjesvrienden,
Wakker geworden maar nog met gesloten ogen worden de talloze terracottakleurige schakeringen aan de binnenkant van de oogleden geobserveerd om het uur te schatten, de afgelopen droom te verteren, en de algehele fysieke en mentale stand van zaken vast te stellen. Voorzichtig de ogen openend dringt onvermijdelijk het bestaan zich aan de kijker op. Aan het licht dat langs de gordijnen het huis binnen lekt wordt gedachteloos tijd en weersgesteldheid afgelezen, terwijl even later een overbekend sympathiek gezicht ons aandachtig in de badkamerspiegel bemoedigend toelacht en vervolgens geestdriftig maar beheerst de tanden poetst en verder toilet maakt. Rond die tijd zijn de laatste droomresten verdampt en laat de onverbloemde realiteit zich vrijpostig gelden. En dat is niet altijd fraai. Een opgebroken straat op een regenachtige dag, ontelbare weesfietsen met lekke banden en roest, een voorruit vol dode vliegen, een levensgroot eksteroog, het Schouwburgplein, een platgereden rat, morsige matrassen in singels en grachten,, een tram met beslagen ramen, en sigarettenpeuken op een schoteltje. Deprimerende beelden die we liever niet zouden zien, maar onontkoombaar ons blikveld en opgeruimd gemoed vervuilen. Wordt de lelijkheid onverdraaglijk dan grijpt de automatische zelfverdediging in, spontaan wellen tranen op die het zicht vertroebelen. Desondanks kunnen wij onze ogen geen dag missen. Sommigen specialiseren zich in kijken : vliegtuig-, tram-, trein- scheeps-, vogel- golven-, wolven-, en wolkenspotters vinden een zinvol bestaan in het kijken naar en vastleggen van alledaagse maar toch in het ideale geval unieke of zeldzame exemplaren van het onderwerp van hun obsessie, vaak op jonge leeftijd reeds gepraktiseerd met het schriftelijk noteren van kentekennummers van passerende automobielen, een zichzelf opgelegd project waarbij de ambitieuze verzamelaar in 1955 nog volledigheid kon nastreven, een voornemen dat met de negen miljoen auto’s van vandaag hopeloos lijkt. Voor alledaags kijken zijn onze ogen, al of niet voorzien van lenzen of bril, uitstekend toegerust. Schiet het blote oog tekort, dan kan naargelang de persoonlijke interesses de blik worden opgewaardeerd met een verrekijker, microscoop, periscoop, of sterrenkijker. Gemakzuchtige kijkers installeren zich op een al dan niet verwarmd caféterras om onder het genot van een drankje, bittergarnituur, en eventueel een bolknak het passerend en onbedoeld flanerend publiek van werkers, stappers, dwalers, en terugkijkers gade te slaan en te taxeren. Moe van het kijken sluiten wij de ogen om ’s nachts door ongevraagde en onbestuurbare dromen te worden ontregeld. Klaarwakker luisterden én keken wij dit weekend naar deze Plaatjes:
Vrijdag
Eddie Cochran - Something else - 1959 - René
Masters Apprentices - Inside looking out - 1967 - Kees
The Who - See me feel me (Woodstock) - 1969 - Vera
Uriah Heep - Look at yourself - 1971 - Dave
Chris Rea - Looking fort he summer - 1989 - Harry
Son Mieux - Tonight - 2023 - Juanita
Peter Tosh & Mick Jagger - Don’t look back - 1978 - Leonard
Them - Don’t look back - 1965 - René
Kaleidoscope - O death - 1967 - Kees
Melanie - Look what they ‘ve done to my song - 1971 - Vera
Dudley More - The more I see you - 1971 - Dave
Di-rect & Residentie Orkest - Through the looking glass - 2024 - Harry
Beth Hart - Heaven look down - 2007 - Juanita
John Fogerty - Looking out my backdoor (live) - 2005 - Leonard
Cleo Brown - Here comes cookie - 1935 - René
RL Burnside - My eyes - 2000 - Kees
Pink Floyd - See Emily play - 1967 - Vera
George Harrison & Ringo Starr - While my guitar gently weeps (live) - 1987 - Dave
Good Looks - Self-destructor - 2024 - Harry
Imagine Dragons - Eyes closed - 2024 - Juanita
Jimmy Cliff - I can see clearly now - 1993 - Leonard
Zaterdag
Boston - Don’t look back - 1978 - Irene
Hollies - Look through any window (Beatclub) - 1966 - Joke D
Jimi Hendrix - Hey Joe (Beatclub) - 1967 - Joke K
U 2 - I still haven’t found - 1987 - Dik
Creedence Clearwater Revival - Have you ever seen the rain - 1970 - Robbert
Mike Oldfield - Shadow on the wall - 1983 - Nellie
Francoise Hardy - Voilá - 1967 - André S
Playing for change - Sitting on the dock of the bay - 2011 - Erik M
Rutles - It’s looking good - 1978 - Kees
Andy Williams - Music to watch girls by - 1967 - Irene
Rolling Stones - Whole wide world (live Racket) - 2023 - Joke D
Creedence Clearwater Revival - I put a spell on you - 1978 - Joke K
Playing for change - All along the watchtower - 2018 - Dik
Alice Cooper - How you gonna see me now - 1978 - Robbert
ABC - Look of love - 1982 - Nellie
Good Looks - Can you see me tonight - 2024 - Harry
Donovan - Clara Clairvoyant - 1970 - André S
Teddy Callier - Look at me now - 1968 - Erik M
The Eyes - My degeneration - 1966 - Kees
Bozz Scaggs - Look what you’ve done to me (live) - 2008 - Irene
Melanie - Look what they’ve done to my song - 1971 - Joke D
Prince - Purple rain - 1984 - Joke K
Roxette - The look - 1988 - Dik
Bill Haley & the Comets - See you later - 1956 - Robbert
Chi-Lites - Have you seen her (Soultrain) - 1971 - Nellie
Yevgueni - Ogen dicht - 2014 - Harry
Dusty Springfield - Look of love - 1967 - André S
Little Milton - Blind man - 1965 - Erik M
Townes van Zandt - I’ll be here in the morning - 1968 - Kees
Op een zwoele zomeravond in eind oktober hadden toch nog zeven Platenvrienden zich onderweg aan uitnodigende caféterrassen weten te onttrekken om plichtsgetrouw in de Dirk Smitsstraat hun kijkPlaatjes te laten horen. Regelmatig onderbroken door leerzame informatie, thee, bier, grappen en gemoedelijke onderonsjes werden ontspannen drie rondjes gedraaid die maar liefst negen decennia muziek omspanden. Melanie verraste met een intense live versie van ‘Look what they ‘ve done to my song’, Kaleidoscope speelde hypnotiserende psychedelische folk in’O death”, en John Fogerty bleek in 2005 nog altijd over zijn messcherpe stem en eigen gitaargeluid te beschikken. Maar het was Pink Floyd dat met ‘See Emily play’ liet horen dat het vroeger een bijzonder origineel bandje was dat toch nog bescheiden hits wist te scoren met eigengereide, ongemakkelijke maar fascinerende liedjes. Zó zouden het ook ver hebben kunnen brengen. Zaterdagavond was er slechts één doublure met de vrijdagliedjes, Melanie ! Opvallens was wel dat CCR en het wereldvredeproject Playing for change ieder twee keer op één avond aan bod kwamen. Plaatjes Draaien lievelingen Francoise Hardy en Dusty Springfield waren gelukkig ook weer van de partij, en Music to watch girls by van Andy Williams bleek opgeluisterd met een vertederend ondeugend, voor scherpslijpers wellicht grof en denigrerend filmpje, maar het was wel 1967. Ondanks het relatief hoge aantal stemmen kon geen winnaar worden aangewezen zodat de wisselprijs niet kon worden uitgereikt. Misschien is dat weer wel het geval op 8 en/of 9 november wanneer wij weer Draaien, dan met het thema : ROND.
Groet, Kees
